थ्व उपत्यकां
शरणय् वइपिं सुयातं नं मरण मयाः
बरु–
घयेपुनाः सकसितं मतिना बिल ।
वइपिं सकसितं दक्वं बिल
– यलथ्वकः स्वाँनं थें इज्जत बिल
– कुनूनं थें वासः बिल
– गुनकेरां थें बाय् बिल ।
सतिं सराः बिउगु साबित यायेत
भिंच्यूताः तइम्ह –
उपत्यकायागु इज्जत काल
नायूगु चाय्— विष ल्ह्वल
प्राचीन सभ्यतायागु – संस्कृति थुँथुं वन !
गुँ पाःताः यात, खुसि चुइकाछ्वत
जमिन अतिक्रमण यात, लः प्रदूषित यात
जागिरय् भाषाया कयेकां क्यंकल ।
थ्व उपत्यकां–
थः–कतः
यः–मयः धकाः सुयातं मपाकू ।
कृष्णयात नं–
स्वां–सिन्हः छायाः, धुं–धुपाँय् च्याकाः सम्मान यात
अले, मञ्जुश्रीयात नं
चिकं बुकाः लसकुस यात
फ्वंवइपिं दक्वसितं फक्व बिल
– देगलंथें पवित्रता बिल
– सहअस्तित्व अले सुरक्षा बिल
– परम्परा अले तजिलजि सकतां बिल
थन वःपिसं–
गुणया बदला
हिं किकाः देगःयात हे अपवित्र यात
सहअस्तित्व ध्वपय् वानाः
एकतन्त्र, अस्थिरता
अले अशान्ति न्यंकाबिल ।
सभ्यता नाश यानाः
सतक विस्तार यात ।
ल्वहँहिति त्वपुयाः
जमिन व लः कम्पनीतय्त लःल्हात ।
उपत्यकाय् च्वंगु देगः क्वःदल–
फल्चा दुनावन
जीवनदर पाःक्वय् वन
मृत्युदर पाःच्वय् थ्यन ।
आखिरय् सरकारयात माया वन खनिं
सकसियां नाप सहलह यानाः
सर्वसम्मतिं मसांया ल्याः तनाबिल !
चुक तानाः —
पार्किङस्थल दयेकल
छेँ थुनाः —
सतक दयेकल
उपत्यकाया नुगःपाय्
बुल्डोजर ब्वाकल ।
छुछु मब्यू इमित उपत्यकां–
नयेपित्याःपिन्त– लुधंक नकल
नांगापचिंपिन्त– वसतं पुंकल
थायबाय् मदुपिन्त – छेँ बिल, बुँ बिल ।
उपत्यकां–
निपाः ख्वाःपालं पुयेसःपिन्त
सिंहदरबार बियाः
शासनया आसन बिल ।
शासकतय्सं –
उपत्यका कुचाकुचाय् ध्यनाः
कंक्रिटयागु कँलाय् दयेकल ।
बहुराष्ट्रिय योजना व उद्योगयात–
स्वां छायाः द्योयात थें पुज्यात ।
हाइब्रीड ईश्वरं–
म्हसीका व इतिहासयात स्यंकाः
सामूहिक मसां दयेकाबिल ।
उलिं नं मगानाः इमिसं–
अझं छपु उखान छ्यल तिनि–
अबु दुष्ट व उपत्यका इष्ट जुइमखु हँ !
– ख्वप